Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Πάλι






«Σκέφτηκα πολλές φορές να σου γράψω την αλήθεια.



Σκέφτηκα πολλές φορές πως ότι κάνω είναι γιατί δεν μπορώ να σε ακουμπήσω.



Ζω μια εναλλακτική ζωή για να μην σου αφήσω ποτέ την υποψία της αλήθειας.





Και αν από λάθος σ’ αγαπώ
Στης θύμησης τον πόταμο
Καλύτερα εκεί να ζεις
Παρά το αντίο που ίσως πεις





Το όνειρο όμως δεν θα μου το κλέψει κανείς.
Είναι ότι μου απέμεινε…



Μες την ζεστή αγκαλιά του ύπνου η ζωή μου συναντάει την ζωή…»





Έπειτα όπως κάθε φορά η τελετή ήταν απλή…
Έκαιγε το γραπτό του με ευλάβεια και το κοιτούσε με την ελπίδα να γλιτώσει έστω και μια λέξη απ’ την κόκκινη γραμμή που το αγκάλιαζε σπιθαμή προς σπιθαμή.



Μπουκάλι άδειο…αφορμή για να φύγει…




Πάλι τα ίδια…

2 σχόλια:

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΑΡΓΩ ΛΙΓΑΚΙ ΤΙΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΕΣΤΩ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΩ ΝΕΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΟ ΕΝΟΣ ΚΑΛΟΥ ΜΗΝΑ ΧΩΡΙΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΕΣ ΑΛΛΑ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ!!!!

Earentil Aposperiths είπε...

Σε ευχαριστώ πολύ Σκρουτζάκο για τα καλά σου λόγια!!!

Είσαι πάντα ευπρόσδεκτος γιατί πάντα προσφέρεις απλόχερα το χαμόγελο.

Καλό μήνα!!!
Με αόριστα χαμόγελα!!!