Τρίτη 28 Απριλίου 2009

Άμστερνταμ







Μόνος όπως υπήρξα πάντα ….




Υπήρξα και στα σύννεφα του Άμστερνταμ.


Χωρίς φόβο κοίταξα τον κόσμο που θεωρούσα ανέγγιχτη υποταγή.

Είδα ότι δεν παρατηρείς στην ουσία καμία ριζική αλλαγή στην ψυχοσύνθεση ενός μέσου αλλοεθνή ονειροπόλου.

Πίσω από μια επιφανειακή μετατροπή του τοπίου κρύβεται η ποίηση της κίνησης ….

και πως αυτή ανασαίνει.

Εδώ πήρε λίγο καιρό να φανούν τα κεκτημένα και τα λανθασμένα αληθινά…

Οι ώμοι μας δεν θα είναι ποτέ ξανά δίπλα.


Θα την βρω την δύναμη…



Εσύ είσαι ήδη αλλού…




Χωρίς να υπήρξε μια μέρα από μας.



Έφυγαν οι σκέψεις μου σε ένα κανάλι, τις πήρε ο άνεμος σαν φύλλα από τα δέντρα για να στολίσει κάποιο ανάκτορο. Εδώ το κρύο σου επιβάλλεται όπως και τα χρώματα


Κόκκινο


καφέ


πράσινο


γκρι





Και ότι δεν υπήρξε θα υποταχτεί.