Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

ΚΡΙΜΑ




Τελευταίο μήνυμα



"Δεν ξέρω πια αδελφέ σε ποια παραμύθια να πιστέψω

Στην θολερή μας την ματιά το βλέμμα μου να στρέψω

Φτιάχναμε ήλιους και ληστές μας κλέψαν τα προνόμια

Και τώρα λάμψη δεν θωρώ μα πρόσωπα ανόμοια"




_________






Κρίμα που όλα τελειώνουν με ένα τρομαχτικό σπινθήρισμα της σκέψης.

Η γερουσία της βλεννόρροιας καταφέρνει πάντα τον σκοπό της και εμείς άκαρποι πρωταγωνιστές της ουτοπίας ξεσκίζουμε τα μέλη μιας ήδη ανάπηρης συλλογικότητας.




Κοίταξε με…





Τολμάς να με αντιμετωπίσεις μέσα στον όλεθρο που μας ακονίζει;



Μόνο οι άγγελοι υφαίνουν τους δεσμούς



Πως μπορέσαμε να επιβιώσουμε αναζητώντας τα φτερά;



Κοινοί θνητοί τα χέρια σηκώστε να μας φτάσετε…



Εμάς…χμμ…τους ύπατους της παραίσθησης







Για όλα αυτά που ζήσαμε μαζί

Για όλα τα όνειρα που κάναμε μαζί

Για τις αγωνίες που μοιραστήκαμε



Ένα αγκάθι ακόμα...

21 σχόλια:

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Εμείς,
οι ύπατοι της παραίσθησης
κι ο ορισμός της αοριστίας,
αυτής που εσείς πυροβολήσατε
γερουσία της βλενόρροιας
Εμείς
πιστεύουμε, ρε, στην ουτοπία
και της πλέκουμε στίχους
μ' ιδρώτα κι αίμα
Κι εσείς ανδρείκελα της συμφοράς...
Άντε να χαθείτε επιτέλους...

Φιλιά σύντροφε!

Να Το Σκεφτώ λίγο; είπε...

Τa είπε όλα η Λιτσάρα!!Γέιά σου ρε φιλενάδα!!!

Αποσπερίτη μου..:0)

ναδα.- είπε...

αέρινε αποσπερίτη

είναι θηλιά ο κόσμος των
στροφάλων
στα σκοτεινά βλέμματα αυτό που λάμπει
από τις τρύπες των ματιών των κουφάλων
είναι αυτό που την παραίσθηση κάμπτει

στον οργασμό της χελώνας στον βιότοπο
το ποταπό περίβλημα της
σκέψης
λιάζεται στης παρθένας πάνω το ιδιόρρυθμο
φιλί της δίνει στο λαιμό και της λέει να με πιστέψεις

τα χέρια απλώνουν και τον ήλιο χαιρετάνε
και αν στους χειμώνες μαραθούν σα να ήταν φύλλα
ελπίζουν πως τον θάνατο τον παρατάνε
και πως στην μαγική αυλή θα βρουν τα μήλα

σταχτή φθορά οι μόνοι
σύντροφοι
θλίψη που πανηγύρισε τα
αστέρια
τις μοναξιάς οι ιασμένοι
κοινωνοί
και όσοι τους βαλαν γλώσσα τα αδέλφια

ναδα.- είπε...

τις μοναξιάς οι ιασμένοι κοινωνοί
και όσοι τους βγάλαν γλώσσα τα αδέλφια

b|a|s|n\i/a είπε...

γίνεται η απώλεια συνήθειά μας (;)

Unknown είπε...

παρ-αισθήσεις ληστρικές στης ψυχής τους οδυρμούς. φωνές φιμωμένες που ξεσπούν σε αναστεναγμούς. ήχοι συμπαντικοί που ζητούν αέρινα κορμιά και μέσα τους να μπουν. να ταρακουνηθούν. να ιδρώσουν. να πετάξουν. να λυθούν...

δεν είναι όλοι για τα όλα. όπως και το τίποτα δεν είναι για το τίποτα...

φιλιά βρόχινα...

Earentil Aposperiths είπε...

Άναρχη φλόγα με ζεσταίνει με τα λόγια σου και μου δίνει δύναμη...θα συνεχίσουμε!!!
Βλέπεις μπορεί να έχουμε απώλειες στο δρόμο αλλά αυτή είναι η μεγαλύτερη δοκιμασία.

Σε ευχαριστώ για όλα Λίτσα μου

Σε φιλώ συντρόφισσα

Earentil Aposperiths είπε...

Λασπολογιάστρα μου

όντως τα είπε όλα

Σε ευχαριστώ

Φιλιά αόριστα

Earentil Aposperiths είπε...

Νάδα

συνέχισες όμορφα τον χαμό της συρροής...

Απίστευτοι οι συνειρμοί που κατέθεσες στην χώρα μου.

Σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου
γιατί έδωσες χρώμα και φωνή στα αδέλφια.
Ο ορισμός της αοριστίας όπως είπε και η Λίτσα.

Να σαι καλά

Earentil Aposperiths είπε...

Basnia

Εσύ ξέρεις πολύ καλά τι σημαίνει αυτό.Δεν ήθελα ποτέ να το πιστέψω αλλά φοβάμαι πως τελικά γίνεται...

Earentil Aposperiths είπε...

Νεράιδα μου


Οι στίχοι σου είναι λυτρωτικοί...

Είπες την μεγαλύτερη αλήθεια

Σε ευχαριστώ γιατί με τιμάς με την σκέψη σου

φιλιά αόριστα

Να Το Σκεφτώ λίγο; είπε...

Λασπολογιάστρα;χαχαχαχα...Τέλειο, πολύ μ άρεσε!!!Φιλάκια!:0)

Ανώνυμος είπε...

Φτάνουν τ΄αγκάθια τώρα. Νομίζω πως το φτιάξαμε το στεφάνι. Καιρός να προχωρήσουμε στην Σταύρωση.

Φιλιά Αποσπερίτη (ορισμένα ή αόριστα, όπως τα προτιμάς)

Earentil Aposperiths είπε...

Ξωτικό μου
πολλά φιλιά

Earentil Aposperiths είπε...

Πανδώρα μου

Βαρέθηκες κιόλας;
Δεν έχουμε διανύσει ακόμα ούτε τον πρόλογο της (δεν ξέρω και εγώ πόσο)λογίας.

:)

Έτσι και αλλιώς δεν γνωρίζουμε ούτε το ένα απειροστό από τα ψέματα που θα έπρεπε.

Σε ευχαριστώ
Ανταποδίδω τα φιλιά τα εύχρηστα

Eύη Καφούρου Αλιπράντη είπε...

ΤΊ ΩΡΑΙΑ ΛΟΓΙΑ...
ΑΜΕΣΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΔΥΝΑΤΕΣ ΗΧΗΡΕΣ,
ΝΑ ΦΩΝΑΞΟΥΝ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΛΗΘΑΡΓΟ Ο ΝΟΥΣ ΚΑΙ Η ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΜΑΣ...
ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ, Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ...

Earentil Aposperiths είπε...

Εύη Καφ

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και εγώ χαίρομαι πολύ που σε γνωρίζω.
Αν όλα πάνε καλά θα φύγω και εγώ.Είναι το όνειρο μου αυτό που κάνει ο αδελφός σου.

Καλοσόρισες στην χώρα μου

Eύη Καφούρου Αλιπράντη είπε...

σου εύχομαι να πετύχεις το στόχο σου αν και στεναχωριέμαι οταν φεύγουν ταλαντούχα άτομα από την χώρα μας... ακουγόμαστε έξω και εδώ μας παραπετάνε...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΟΛΑ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙΣ ΟΣΑ ΕΧΕΙΣ ΟΝΕΙΡΕΥΤΕΙ.

Earentil Aposperiths είπε...

Να σαι καλά Εύη μου!!!
Έχεις δίκιο και εγώ το ίδιο νιώθω αλλά δυστυχώς η Ελλάδα δεν δίνει στον καλλιτέχνη την θέση που του αρμόζει.Μέχρι που θεωρείται και κατακριτέο...

Φιλιά αόριστα

Earentil Aposperiths είπε...

Σε ευχαριστώ πολύ Σκρουτζάκο!!!

Καλοσόρισες στην χώρα μου