Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009

Τέλος και αρχή (αφετηρία)






Έτσι όπως μας καθρεπτίζουν οι σιωπές δεν θωρώ τις μορφές των να με οικτίρουν που άνοιξα τα φτερά μου στο αστρόκενο .



Δεν φοβάμαι να παρασυρθώ από τις οδύνες του μέλλοντος.

Δεν αντέχω στο είδωλο να διακρίνω τούτο τον ορίζοντα της ασωτίας.



Θα συνεχίσω να κείτομαι στο πάτωμα η θα σκίσω ένα ένα τα γαλόνια της απογοήτευσης που αγέρωχα στέκονται στην μέσα μου πλημμύρα .



Όχι άλλο….





Δεν θα ζήσω άλλο….





Σταματάς να αναπνέεις γιατί σταματάς να θέλεις…

Παύεις να νομίζεις…




Άγγελοι στους καθρέφτες μας τραγουδάνε….και γελάνε!





Βαθειά μέσα στο στέρνο σου χρόνια τώρα νιώθεις εκατομμύρια τα ξυράφια της απαίδευτης μοναξιάς να ακονίζονται και να πληθαίνουν.





Άβατο μοιάζει τούτο το νέο μονοπάτι αφού τα μάτια έκλεισαν από ντροπή στο βλέμμα του κριτή.



Που χάθηκες εκστασιασμένη μου θυσία;




Την ομορφιά για τιμωρία θα αναζητώ και πάλι γιατί τούτο το αμάλγαμα με αναγέννησε και αμφίδρομα μόλις το ξαναβρώ δώρα στιχάκια νεογνά θα του χαρίσω.





Είχα καιρό να το ακούσω το καμπαναριό…

Δεν θα σταματήσω τώρα…

Τώρα θα γίνει η αρχή…

Χώμα και νερό…

Χέρια μου αδειανά.


15 σχόλια:

ναδα.- είπε...

Στέκεται η νύχτα στον νόμο που σε τραβάει στο κενό.
Σκορπώντας την σκόνη απ τις παλαιωμένες αντιλήψεις.
Η απόρριψη δεν χρειάζεται διασπορά .
Συγκέντρωση χρειάζεται .

b|a|s|n\i/a είπε...

το βλέμμα του κριτή κοίτα το στα μάτια.

το τραγούδι που ακούγεται ποιο είναι;

Unknown είπε...

όταν αφουγκραζόμαστε τον νέο άνεμο, αυτός φυσάει στις πτυχές μας ακόμη περισσότερο. διαπερνά τα κύτταρά μας. τίποτα δεν διαλύεται...

...όμως παίρνει νέα πνοή.

Earentil Aposperiths είπε...

Νάδα η απόρριψη είναι κάτι που παίρνει πολύ χρόνο μέχρι να το επιδιώξεις.Και όταν τελικά το αποφασίσεις να ενδώσεις στο σκοτεινό κάλεσμα της και πάλι έχεις να διανύσεις έναν κύκλο...

Earentil Aposperiths είπε...

Basnia
Θα το κοιτάξω μόλις βρω το θάρος


Το τραγούδι δεν εμφανίζεται σωστά,προφανώς επειδή έβαλα ελληνικούς χαρακτήρες.Είναι η άυπνη πόλη του Θανάση Πακωσταντίνου.

Earentil Aposperiths είπε...

Νεράιδα μου έτσι είναι...με αυτόν τον τρόπο κινούμαστε αέναα εξελισσόμενοι και καταλήγουμε στην αφετηρία...

Δεν είναι καταδικαστέος ο πνιγμός αν η αφή αποκτάει χρώμα

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Πρώτα τη ντροπή να ξεπεράσεις...

Να δεις τον κριτή αγέρωχα.

Δεν έχουμε δικαίωμα, στη νέα μας πορεία, να σέρνουμε μαζί μας...ντροπές, γιατί... πισωγυρίζουμε

Φίλε μου
σε φιλώ

Earentil Aposperiths είπε...

Ποιήτρια μου αυτό προσπαθώ...

Σε ευχαριστώ!!!

Φιλιά αέρινα

day-dreamer είπε...

Δυνατό το θέλω σαν ανάσα.

Προδοσία το βλέμμα του κριτή...
Κρίνει αυτός που έδωσε πιο λίγα.

Τα αδειανά σου χέρια να νιώσουν την εμπειρία της αφης σε μια αρχή που να αξίζει, που να τα γεμίζει.

the boy with the arab strap είπε...

χωμα και νερο και ζεστη πνοη .

the boy with the arab strap είπε...

to tragoydi gamaei apla , eixa kairo na to akoysw, megas o thanasis

Earentil Aposperiths είπε...

Day dreamer καλωσόρισες στην χώρα μου!!!
Αναπνέουμε γιατί δεν γίνεται αλλιώς όπως αναπόφευκτα γεννιούνται τα θέλω μας...
"Κρίνει αυτός που έδωσε πιο λίγα"
Υπέροχο...δεν χρειάζεται να πω κάτι άλλο...ξέρεις ήδη πολλά.

Σε ευχαριστώ πολύ για την όμορφη ευχή σου
Φιλιά αόριστα

Earentil Aposperiths είπε...

~~~...~~~

Φωνή και έκρηξη η ελπίδα!!!

Όντως ότι και να πούμε για τον Θανάση είναι λίγο...

Φιλιά αόριστα

Ανώνυμος είπε...

Τι είπες άνθρωπέ μου με αυτό το αριστούργημα; Έσκισες σπλάχνα.
Ευχαριστώ!

Earentil Aposperiths είπε...

Εγώ σε ευχαριστώ πολύ Pandora!!!

Τα λόγια σου με τιμούν αφάνταστα!!

Φιλιά αέρινα