Φόρεσε τώρα το παγωμένο σου χαμόγελο μικρή μου
Γιατί κανείς δεν θα σου συγχωρέσει την επένδυση
Χρόνια νομίζαμε πως οι παλιάτσοι ζούνε έξω απ’ την αυλή μου
και στης ασφάλειας τον βωμό υποβάλαμε παραίτηση
βλέπεις οι πληγές δεν υπολογίζουν βαθμό η αξίωμα
κανένα μέτρο δεν υπάρχει σε τούτη την κομπίνα
συνομωσία είναι του χάους με ανθρώπινο ιδίωμα
μπροστά στα μάτια σου γελά και σου μοιράζει κρίνα
