Καταρρέω μέρα αγάπης και συνεχώς χειρότερα...
Καταδιώκοντας τις εμμονές μου ψάχνω την ψυχική μου ένδυση
Στον αχό του μειδιάματος συρρέω μες τα ενδότερα
Και στης αυλής των ιδεών συμβάλω εγώ την έκκριση
Κλέφτες μασάν την σιλουέτα σου
Χάνεις ζωής μελέτη τώρα
Ζεστή νυχτιά παρασιτεί στην άυλη την μέρα σου
Δάκρυα σμήνη στο πλευρό υπόκρουση να σου μετρούν την ώρα...
Αχρείαστοι υπήρξαμε στα λεπτά που εδώ πατήσαμε
Ο Νείλος σε καλάθια τις κραυγές μας τις ξεβράζει
Στης αμαρτίας τον βωμό τις μουσικές μας καλύβια χτίσαμε
Ο φτερωτός τα βέλη του με αίμα έμαθε να αλλάζει
Μέσα σε τρύπες ονειροσπαρμένες με θεμέλια αναρχίας
Τις μέρες μας σκοτώνουμε στήνοντας το αμάλγαμα
ΑΝΑΡΧΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΑΝΑΡΧΑ
μέγεθος και άπειρο μαζί συγχώνευση θρησκείας
Δαίμονες σε μπουκάλια κλείνουμε και πίνουμε το άρωμα
15 σχόλια:
Κάθε στίχος σου και ένα διαφορετικό,σκοτεινό,ειλικρινές συναίσθημα...
Να σαι καλά Πανδόρα μου!!!
Σημαίνει πολλά για μένα και το ξέρεις...
Ευχαριστώ που πέρασες από την χώρα μου
Άναρχοι εώς το Τέλος, γιατί τελικά αυτό που είμαστε είναι μια Αέναη Αρχή, που ψάχνει το Δρόμο της & μέσα σ όλο αυτό το Ταξίδι της Αναζήτησης, γευόμαστε τα "Αρώματα-Δηλητήρια", Τους Φόβους μας-Τις Αμαρτίες μας-Τις Επιθυμίες μας... Το Απαγορευμένο Αψέντι-Την Αρχική μας Ουσία-Το Μεθυσμένο Αρχέγονο Τραγούδι-Την Πρώτη Νότα που μας γέννησε-Τον Ήχο μας....Τον Ήχο μας...Τον Ήχο μας...Την Μελωδία εκείνη,που αφήνουμε πίσω μας, όταν πάυουμε να υπάρχουμε σαν Σάρκα-Την Αιώνια Μουσική που σκορπίζετε,όταν αγκαλιάζουμε το ΑΝΑΡΧΟ-ΤΟ ΟΥΤΟΠΙΚΟ ΤΕΛΟΣ.
"Δαίμονες σε μπουκάλια κλείνουμε και πίνουμε το ΑΡΩΜΑ!"είναι ότι πιο όμορφο έχω διαβάσει.
Απλά...ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!
Δεν χρειάζεται να προσθέσω τίποτα άλλο διχασμένο μου τελώνι,τα είπες όλα...τα είδες όλα...
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανταμοιβή για μένα από τα λόγια σου...
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευχαρίστηση απ'το να ξέρεις ότι εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που σε καταλαβαίνουν τόσο πολύ...
Απλά σε ευχαριστώ μέσα απ'την καρδιά μου...
Bless the blog
:)
Άναρχοι μεσ' τα άναρχα
Απούσες παρουσίες
στις απούσες εποχές
Μόνο ο διάβολος
γλυστράει στα σκοτάδια
της ντροπής
Πετρέλαιο χύνει
στην απουσία
των πραγμάτων
Πύρινα φιλιά
Στις απούσες εποχές ρίχνουμε τα άτεγκτα παιδιά των φόβων μας...
Εκεί η εξουσία του εδρεύει και κατεργάζεται την ζωογόνα παρόρμηση μας για να ξεπηδήσει η φωτιά...
Εσύ το ξέρεις καλύτερα απ'τον καθένα!
Ευχαριστώ που πέρασες απ'την χώρα μου
Τέλειος!!!
Παιδί της φωτιάς!!!
Σ' ευχαριστώ εγώ πολύ
ο φτερωτός τα βέλη του με αίμα έμαθε να αλλάζει μα υπάρχει ομορφιά. στο βλέμμα. που αντέχει ακόμα.
Και η αγάπη πάντα θα καλεί...
:)
Basnia σε ευχαριστώ για την επίσκεψη σου
Και το σώμα μας ακόμα ορθό παραμένει.Σε ΄δυο πόδια στηριμένο που δεν έχουν μάθει ακόμα να λυγούν!
Την καλησπέρα μου..
Καλησπέρα λιμανάκι
Ακόμα...
Δεν μας νίκησε ακόμα ο όχλος...
Φιλιά
"Δάκρυα σμήνη στο πλευρό υπόκρουση να σου μετρούν την ώρα..."
Και πόσες φορές μέτρησα την ώρα με δάκρυα... Υπέροχη γραφή... Πολύ δυνατή...
Να σαι καλά Creep...
Καλωσόρισες στην χώρα μου
Άναρχοι μες τα άναρχα
Παύση και φθορά τα δώρα
Όποιος τα θέλω κουβαλά
Πνίγετε με το τώρα
Αν μέσα στον πνιγμό θαρρεί κανείς ότι θα πιάσει το τώρα τότε αξίζει τον κόπο...
Σε ευχαριστώ Νάδα..
Φιλιά απ' το χθες...
Δημοσίευση σχολίου