Στέρνο

Θα θελα να ήμουν παρών

Στις στιγμές εκείνες που σε έλυσα

Και όπως υπήρξαμε στις συμπαντικές ενώσεις

Άμεμπτοι να δίνουμε ενέργεια στην πλάση

Θα σε κράταγα μέσα στο φως σαν όνειρο

Σαν φωνή

Σαν ελπίδα

Και σαν η παρατήρηση γίνει παρελθόν

Να σε αφουγκραστώ όπως ποτέ ξανά

Να μείνει το κύμα αδρανές στην μνήμη

Να έχω λόγο να είμαι στην αφετηρία

Και εκεί στην άκρη της εικόνας

Που ο παλμός μας έντυσε παιδιά

Να σου θυμίσω πως ακούστηκε

Το κάλεσμα του νόστου

στην μελωδία της αφής.

Δεν τόλμησα να παρέμβω σε κείνο το παραλήρημα των άστρων στα μάτια σου….

Μονάχα θαμπώθηκα σαν στιγμή που εντυπώθηκε για πάντα στον χρόνο…

Μονάχα κοίταζα

Όπως διάλεγες με περισυλλογή τις χαρές

Στο ηλιοβασίλεμα εκείνο…

Αν θυμάσαι

So......

Δεν ξέρω.....

Το όνειρο;

Δεν ξέρω

Την αλήθεια;

Άσε με

Φοβάσαι

αιμορραγώ 

Πένθος

Π όση αγρύπνια να χωρέσει στην προσταγή

Ε νώσαμε την μοναξιά στην ρίψη του ζαριού

Ν ερώσαμε την αέναη αιθάλη

Θ εσπίσαμε το αύριο στο αψηλάφητο

Ο νειρευτήκαμε σε τετράγωνα

Σ φυρηλατήσαμε κραυγές για να θαυμάζουμε

Πρωταπριλιά

Η αγανάκτηση είναι το έσχατο στάδιο της ανησυχίας .

Φοβάσαι να αντικρίσεις τον έρεβο της εκμετάλλευσης.

Γιατί?

Ήταν μικρές οι παρυφές της αγιοσύνης που σε στοίχειωσαν εθελότυφλε παραβάτη.

Όλα γυμνώνονται στο άκουσμα της ευμάρειας

Ουσία

Με τι δύναμη να προχωρήσεις όταν ο δρόμος φαντάζει στενότερος από ποτέ;

Σε ξεγέλασαν οι νύχτες.

Σου πήραν την αιτία

και σου έταξαν καπνούς……..

Η ουσία αποτεφρώνεται με την σιγουριά της αιωνιότητας…

Χαλί απλώθηκαν μπροστά μου οι ουτοπίες.

Άλλοι μιλούν

Και άλλοι κοιμούνται….

Αρχαίο συστατικό της κοινωνίας όσοι αγνοούν να το φωνάζουν….

Φως

Σαστίζω μες τις γέρικες μνήμες…

Πως μπόρεσα να υπάρξω αγνός κάποτε και τι μακρινό που φαίνεται τώρα πια αυτό το όραμα της νιότης;

Πως θα’ θελα να ξανάβρισκα αυτή την καθάρια όραση

που τα είδωλα φανέρωνε αμόλυντα

που τους νευρώνες κράταγε στον δρόμο

που τις ιδέες βάφτιζε με φως….

Φως που τώρα διαφεντεύει αυτούς που έφυγαν…

Σκουριά και αλάτι……….

Γιατί μιλάς ακόμα;

Γιατί;

ΓΙΑΤΙ;

Αφού δεν ακολουθώ…..

Τι μένει

Άμοιροι ποιητές

Τι σας μένει πίοτερο της παρατήρησης ….

Η κατάντια της εξύμνησης…

Η εξύμνηση της κατάντιας …